born-again

Ujrzałem

Zobaczyłem

Jak zmieniam wyraz na twarzy

Jak grymaszę przy jedzeniu

Grzebiąc widelcem pomiędzy

Twoimi oczami

Tak

Pamiętam wyrywałem ci włosy

Ale tylko w myślach

Na żywo

Zabrakło odwagi

Wyskakuje wreszcie z dna

I widzę wszystko to

Co na dole mieszka

W opuszczonych kamienicach

Nawet świec nie ma

I ja tam już nie chcę powracać

Ale kiedyś ubiorę się

I wyjdę na spacer

Z psem

Nie zapalę papierosa

Nie pocałuje kobiety

Nie otworzę przezroczystej żubrówki

Wejdę do kamienicy

I zapalę światło

Albo dam światło

Nie wiem

Sam nie wiem

No dzisiaj ukończyłem pełną dwudziestkę, od samego rana urywały się telefony z gratulacjami przeżytej okrągłej liczby...Wszystko było by ok, kiedy ja za chiny luduwe nie lubię tego typu imprez, i nie umiem przyjmować takich życzeń...Już nie mówiąc nic o tym jak mi było głupio gdy kilku szaleńców z misji, obkrązyło mnie, i zamiast upragnionej modlitwy dali głos na na znaną pieśń pod tytułem "100 lat"...Hm... wydaję mi się że w takich chwilach powinienem się cieszyć...No ale co gdy nie potrafię??